با خامنه ای دلم چقدر آرام است - با حضرت ماه ، امتم همگام است - راهی نمانده تا به سوی مهدی (عج) - با رهبر ما خصم جهان ناکام است
***************************
با خامنه ای دلم نگردد آشوب - او هست امیر شهر عشق و محجوب- هرگز نبود هیچ امیری چون او- مظلوم ولی مقتدر وبس محبوب
***************************
بی خامنه ای هوا بسی تنگ بود- بی عشق علی (ع) جهان چه بی رنگ بود - ای مانده نهروانی پست بدان - بی «سید علی» شیعه گری ننگ بود
***************************
با خامنه ای زنده ام و پاینده - با رهبری اش مقتدر و توفنده - در عرصه میدان نمی بینم خصم - باشد سخنان رهبرم کوبنده
***************************
با خامنه ای راهی میدان گشتیم - بارهبری اش نسل خران را کشتیم - ای حضرت روح الله بنگر مارا - در بیعت او فتنه گران را کفتیم
***************************
با خامنه ای راه چقدر نزدیک است - این امت ما منتظر تحریک است - راهی نمانده تا به سوی مهدی (عج) - و الله قسم نوبت آن تبریک است
***************************
با خامنه ای توطئه بس بی معنی است - با رهبر ما فتنه گری بی عقلی است - با این همه لطف و کرم مولایم - والله قسم خدعه گری بی شرمی است
***************************
ای خامنه ای فقط بگو یک جمله - فرماندهی کل قوا یک نکته - کافی است که له کنند سربازانت - زیر و زبر کل نظام سلطه
***************************
با خامنه ای فتنه چقدر هست نا چیز - این فتنه گران چقدر حقیرند و ریز - کشتیم به روز 9 دی آنان را
زیرا که به انقلاب ما هستند حیز
***************************
ای خامنه ای پر از شعور و شوری - موسی کلیم به وادی هر طوری - ای آیت حق خدا نگهدارت باد - صد شکر که رهبری چنین پر نوری
***************************
ای خامنه ای دعا بکن یارانت - ای عشق نگاه کن سربازانت - هستند فقط منتظر یک تصمیم - ای آیت حق در یاب دلدارانت
***************************
ای حضرت ماه تحفه ای را بپذیر - سرباز حقیر و کوچکی را بپذیر - من احقرم و تو پادشاهی در جود - ای حضرت عشق «حیدری» را بپذیر
نوشتهی زیر بخشی از یاداشت آیتالله خامنهای و مربوط به جلسات سران قوا در تاریخ چهارشنبه 1365/5/22 (دو روز قبل از روز عرفه سال 1407) است: دیشب در جلسه [سران قوا] که منزل احمد آقا بود امام آمدند. حالشان بحمدالله خوب بود. علاوه بر صحبت دربارهی موشک اخیر ما و خبرهای حول و حوش آن، من به محرومیت ما چند نفر ار جلسههای معنوی و عرفانی امام علیرغم جلسات متعدد با ایشان اشاره کردم. گفتم لازم است ماها را نصیحت کنید و تعلیم بدهید. [امام] همان شکسته نفسیهای همیشگی را تکرار کردند و گفتند نصیحت اینست که مثل من عمرتان به خسران و بطالت نگذرد. روی اخلاص تکیه کردند و گفتند شماها در خدمت اسلامید فقط مراقب اخلاص باشید. گفتم همین نقطهی اصلی اشکال است و برای پیدا کردن اخلاص باید نصیحت شویم. باز امام روی اینکه من هم چیزی ندارم و اینجا هم خبری نیست و امثال آن تکیه و شکسته نفسی میکردند. آشکارا نشانههای تواضع حقیقی را در چهره و حرکات امام مشاهده کردم.